Αγιασμός και λοιπά κολλήματα..

Χαχα αυτό που μ αρέσει σε μας τους Έλληνες είναι οι προκαταλήψεις, οι δεισιδαιμονίες και το κόλλημα που έχουμε στα Θεία. Κυρίως οι μεγαλύτεροι σε ηλικία. Λίγοι νέοι ευτυχώς.

Έναν αγιασμό πάντα τον κάναμε τις πρώτες μέρες του σχολείου αλλά μέχρι εκεί. Τώρα τελευταία όμως, βλέπω πως έχει ξεφύγει η κατάσταση. Σε εγκαίνια έκθεσης αγιασμό και ευχέλαιο. Σε πρόσφατα χτισμένο σπίτι τα ίδια. Δηλαδή για να μην πέσει τα κάνουν? Αφού μόλις χτίστηκε. Αν πέσει, το μόνο που πρέπει να γίνει είναι να εξοριστεί στη βόρεια Κίνα ο εργολάβος, να μαζεύει φύλλα ρυζιού με τους ντόπιους.

Είμαστε ικανοί να έχουμε εκτόξευση δορυφόρου για τροχιά γύρω από την Γη, λέμε τώρα, και πριν κάνουμε την καθιερωμένη αντίστροφη μέτρηση, να μπει ο ιερέας με λίγο αγιασμένο νερό και μυρωδικό για να κάνει αγιασμό. Να πάνε όλα καλά και να φροντίσει ο Θεός να στεφθεί με επιτυχία η αποστολή.

Καλά το ότι θα γίνει ευχέλαιο όταν έρθουν τα γεωτρύπανα για να δούμε αν έχουμε πετρέλαιο και φυσικό αέριο, το θεωρώ δεδομένο.

Δεν είναι κακό αυτό που συμβαίνει αλλά πρέπει να υπάρχει και όριο. Ανούσια αξία δίνουμε σε τελετές που γινόταν, διακόσια και βάλε, χρόνια πίσω. Μια χαρά έκθεση θα είναι, μια χαρά γερό θα μείνει το σπίτι για δεκαετίες και μια χαρά πετρέλαιο θα βρούμε. Δε χρειάζονται αγιασμοί και ευχέλαια για τα πάντα. Ένας αγιασμός στην αρχή κάθε σχολικής περιόδου και τέλος.

Monesias

Why don't you do that?

Η ζωή είναι πολύ μικρή για να ξυπνάς με αμφιβολίες... Γι αυτό, αγάπησε αυτούς που σου φέρονται σωστά και ξέχνα τους υπόλοιπους. Πίστεψε πως όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο! Αν έχεις μια ευκαιρία άρπαξέ την. Αν αυτή η ευκαιρία πάει να σου αλλάξει τη ζωή. άφησέ την να το κάνει... Κανείς δεν είπε ότι θα είναι εύκολα, απλά πρέπει εσύ να πιστεύεις ότι αξίζει τον κόπο! Το χθες είναι παρελθόν. Όσο το σκέφτεσαι χάνεις τις ευκαιρίες του σήμερα. Σήκω πάνω. Διέγραψε ότι σε κρατάει στο παρελθόν και βγες να ζήσεις τα επόμενα.

Monesias

Να μυρίζει δρόμος!

Λένε ότι τα παλιά πράγματα δεν είναι ωραία. Είναι απαρχαιωμένα, ξεχασμένης εποχής και δεν έχουν την τεχνολογία της εποχής μας, ακούγεται . Υπάρχουν όμως μερικές κατηγορίες στις οποίες τα παλιά πράγματα υπερέχουν σε ομορφιά και δύναμη των τωρινών. Μια από αυτές τις κατηγορίες είναι τα αυτοκίνητα.

ford galaxie 1967

Στην πενταετία 1967-1972 βγήκαν απίστευτα μοντέλα. Βαριές λαμαρίνες, συμφωνώ. Αργά λόγω βάρους, συμφωνώ. Χειρότερα από τα τωρινά, δε συμφωνώ. Ειδικά τα αμερικάνικα ήταν/είναι εξαιρετικά. Mustang, Chevy Impala, Pontiac gto, Dodge Challenger, κάθε λάτρης παλιών αυτοκινήτων θα ήθελε να τα έχει. Κάθε άνθρωπος που σέβεται το γκαράζ του πρέπει να αποκτήσει ένα "αρχαίο" αυτοκίνητο!

Γεγονός είναι ότι όταν συνδυάζεις την τεχνολογία με την ομορφιά των χρώνων, βγαίνει κάτι εντυπωσιακό. Ευτυχώς πολλές εταιρίες ξανασχεδίασαν μερικά μοντέλα κάνοντάς τα ακόμα πιο γαμάτα και επιθυμία πολλών ανθρώπων.








<-Pontiac GTO, στην πρώτη του έκδοση, πολλά χρόνια πίσω (1967).













Pontiac GTO sport, στην έκδοση του 2010.
Πόσο υπέροχο; ->





Χαίρομαι όταν γνωρίζω άτομα που τους αρέσουν τα παλιά αυτοκίνητα. Άτομα με καλό γούστο βλέπεις! Που τους αρέσει το απλό και το ωραίο.

Δική μου επιθυμία;

DODGE CHALLENGER SRT8 TURBO

Και το παλιό εννοείται αλλά μεταχειρισμένο από μάντρα. Να μυρίζει δρόμος μέσα!

ΥΓ. Όποιος θέλει κοντρίτσα να προετοιμαστεί κατάλληλα. 

Monesias

Bye Bye Summer!

Σίγουρα το καλοκαίρι είναι η πιο δημοφιλής εποχή. Η πλειοψηφία δηλαδή των ανθρώπων προτιμάει το καλοκαίρι. είτε για τα μπάνια στη θάλασσα, είτε για το κλείσιμο των σχολείων. είτε για διακοπές. Ο καθένας για τον δικό του λόγο θα ήθελε το καλοκαίρι να διαρκεί πιο πολύ. Η μαλακία όμως είναι ότι δε γίνεται να μην υπάρχουν και κάποια αρνητικά. Έτσι με τον ερχομό του Φθινοπώρου εδώ και δυο βδομάδες γλιτώνουμε αρκετά από αυτά τα σπαστικά πράγματα του καλοκαιριού.

Τα κουνούπια. Ίσως οι πιο ενοχλητικοί οργανισμοί σε όλο το ζωικό βασίλειο. Διεκδικούν την πρωτιά από τις γυναίκες. Πας για φαγητό, από πίσω σου τα κουνούπια. Πας για ποτό, να σου πάλι δυο-τρία να σε ζαλίζουν. Ούτε να κοιμηθείς δε σ αφήνουν... Ευτυχώς τώρα με τα κρύα θα μας αποχαιρετήσουν για εφτά-οχτώ μήνες.

Τα σφιχτρόνια. Θέλω να σηκωθείτε μια στιγμή από το κρεβάτι, την καρέκλα, το πάτωμα, τη χέστρα ή που είστε να κάνουμε ενός λεπτού σιγή γι αυτούς που όλο το χειμώνα τρώγανε τα σίδερα στα γυμναστήρια και το καλοκαίρι πήδηξαν μόνο τα κύματα. Πίσω στα γυμναστήρια μάγκες. Του χρόνου πάλι.

Η αφόρητη ζέστη.. Στο πολύ κρύο ψιλοπαλεύεται η κατάσταση. Βάζεις δυο φούτερ παραπάνω, τέσσερις κάλτσες, κάτι κάνεις τέλος πάντων. Ε στη ζέστη τι άλλο να βγάλεις για να μη σκας? Αυτός που εφηύρε τον ανεμιστήρα και αυτός του air condition ήταν δέκα χρόνια μπροστά από την εποχή τους. Τεράστιες ανακαλύψεις μιλάμε. Πρέπει να γίνει και κειμενάκι για τεράστιες ανακαλύψεις. Σύντομα!

Η τηλεόραση. Ντάξει ξέρουμε ότι η ελληνική τηλεόραση είναι για το βόθρο αλλά ειδικά τις μέρες του καλοκαιριού δεν παλεύεται η κατάσταση. Είναι να μαζέψεις σχεδόν το σύνολο των προγραμμάτων και τα μηχανήματα που παίζουν τα προγράμματα και να τα κάψεις δημόσια για παραδειγματισμό. Και τους ανθρώπους που επιλέγουν τα προγράμματα, να τους βάλεις να βλέπουν την Τατιάνα μέχρι να ζητήσουν συγνώμη κλαίγοντας.. Ξέρω δε θα αργήσουν να το κάνουν αλλά θα τους γίνει μάθημα! Λοιπόν... τούρκικα, μεξικάνικα, βραζιλιάνικα, τογκολέζικα, κινέζικα, ελληνικά του 1800 π.Χ. να εξαφανιστούν από την τηλεόραση. Έχουν πονέσει τα ματάκια μας. Ήδη ένας μεγάλος σταθμός έκλεισε. Ακολουθούν κι άλλοι αν δε βάλουν μυαλό.

Οι μεταγραφές του ολυμπιακού στο ποδόσφαιρο. Δεν έχω τίποτα με την ομάδα, προς θεού. Κάθε καλοκαίρι όμως ρίχνω τρελό γέλιο. Οι μόνοι που δεν έχουν ακουστεί είναι ο Μέσσι, ο Ρονάλντο (ο Κριστιάνο, όχι ο original) και ο Νεϋμάρ. Όλοι οι υπόλοιποι είχαν όνειρο ζωής, από μικρά παιδιά ακόμα, να παίξουν στο θρύλο, αλλά για διάφορους λόγους δεν έκατσε. Τι Εσσιέν, τι Κουαρέσμα, τι Ντελ Πιέρο, όλοι για το λιμάνι.

Είναι πολλά ακόμα που έφυγαν με τον ερχομό του Σεπτεμβρίου. Ευτυχώς ή δυστυχώς τα περιμένουμε και θα τα δούμε του χρόνου. Ίσως και να μας λείψουν μέχρι να ξαναέρθουν.!
Καλό μας Φθινόπωρο! Καλό μας διάβασμα!

Monesias

Έλληνες φαντάροι και... twitter. part 2

Ώρα να δούμε τα πιο ξεκαρδιστικά και έξυπνα μηνύματα των στρατιωτών.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΑ… 

- Τέλειωσε η στρατιωτική μας εκπαίδευση, που σημαίνει ότι αποκτήσαμε το δικαίωμα να βλέπουμε πολεμικές σκηνές και να λέμε «σιγά το πράγμα».

- Κάθε φορά που βιώνω ένα deja-vu φρικάρω στη σκέψη ότι υπάρχει μια πιθανότητα να μ’ έχουν πιάσει κορόιδο και να έχω ξαναπάει στρατό.

- Σύμφωνα με την άσκηση ετοιμότητας, σε περίπτωση συναγερμού φορτωνόμαστε τα πάντα και προσευχόμαστε να έχουμε δεχτεί επίθεση απ’ το Λιχτενστάιν.

- Κάθε φορά που ακούω για το Τάγμα Ηλεκτρονικού Πολέμου φαντάζομαι κάποιον φαντάρο σ’ ένα γραφείο να παίζει τάβλι μέσω ίντερνετ μ’ έναν Τούρκο.

- Τρίτη μέρα νυχτερινών πολεμικών ασκήσεων εκτός στρατοπέδου και δεν πιάστηκε κανένας μας αιχμάλωτος. Το λες και επιτυχία.

- Απογευματινή πορεία μέσα από πλατεία χωριού. Τρομοκρατημένες οι γιαγιάδες που έβλεπαν ειδήσεις, θα πίστεψαν ότι περνάει ο στρατός του ΣΥΡΙΖΑ.

-Είμαι τόσο άτυχος που είμαι βέβαιος πως σε όλα τα παράλληλα σύμπαντα η στρατιωτική θητεία έχει καταργηθεί.

- Έχω φάει τόσες ώρες με μια σκούπα στο χέρι, που αν χρειαστεί να λύσουμε τις διάφορες μας με τους Τούρκους, ελπίζω να το κάνουμε στο κέρλινγκ.

- Πληρωθήκαμε σήμερα τον μισθό Μαΐου. Το νέο προκάλεσε ανακούφιση στους οίκους αξιολόγησης, στο Χρηματιστήριο του Τόκιο και στον καψιμιτζή μας.

- Σ’ ένα παράλληλο, αθώο και σουρεαλιστικό σύμπαν μπουκάρουμε στην Τουρκιά, ξεστρώνουμε τα κρεβάτια τους και γεμίζουμε γόπες το προαύλιό τους.

- Παραδόξως η πρώτη μας βολή στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. Δεν σκοτώθηκε κανείς μας.

- Αν συνεχιστεί κι άλλο η οικονομική κρίση, στο πεδίο βολής θα σχηματίζουμε όπλο με τα χέρια μας και θα φωνάζουμε «πιίου-πίου».

Έλληνες φαντάροι και... twitter. part 1

Ώρα να δούμε τα πιο ξεκαρδιστικά και έξυπνα μηνύματα των στρατιωτών.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΑ…

- Το στρατόπεδο είναι τόσο μεγάλο, που αν μπουκάρουν εχθροί το πρωί από την κεντρική πύλη, εμείς θα το μάθουμε από τις ειδήσεις των 8.

- Σήμερα μάθαμε να στρώνουμε κρεβάτια στρατιωτικά. Ήταν τα 30 πιο άσχημα χαραμισμένα λεπτά της ζωής μου. Κι έχω παρακολουθήσει και κέρλινγκ.

- Μεγαλύτερος φόβος και απ’ το να ξεμείνεις από σφαίρες στον πόλεμο είναι να ξεμείνεις από μπαταρία κινητού στο «Γερμανικό».

- Αν ήξεραν οι μαμάδες τι φαΐ πετάμε στο στρατό, δεν θα τολμούσαν ποτέ να πούνε την ιστορία με τα πεινασμένα παιδάκια στην Αφρική.

- Κάποιοι επιλοχίες μας είναι τόσο ταγάρια, που θα φοβόμουν να τους αναθέσω ακόμα και τη διοίκηση του στρατού των playmobil μου.

- Όσο χαζός και αν είσαι, στον στρατό αν έχεις γυαλισμένα άρβυλα και χτυπάς σωστά προσοχή είσαι ένας μικρός επιστήμονας.

- Αντιλαμβάνομαι ότι βρίσκομαι σε άδεια απ’ τον στρατό από το γεγονός ότι είμαι σε κλειστό χώρο με άλλους ανθρώπους και κανείς δεν κλάνει.

- Ο ταξίαρχος μας προέτρεψε να τρώμε γερό πρωινό. Το άκουσαν αυτό το βουτυράκι και η μία μαρμελαδίτσα που δικαιούμαστε και πέθαναν στα γέλια.

- Είμαι πλέον σίγουρος ότι όλες τις διαδικασίες στον στρατό τις σχεδιάζει μια επιτροπή που αποτελείται από άτομα που δεν μιλιούνται μεταξύ τους.

- Αν πεις «να ‘χαμε ένα σάντουιτς με καλαμάκι και λίγο κασέρι» μπροστά σ’ έναν Σαλονικιό κι έναν Αθηναίο, θα μαλώνουν μέχρι να λήξει η θητεία τους.

- Η συντήρηση των οχημάτων γίνεται με το παραδοσιακό σύστημα «ανοίγω καπό, κοιτάω χωρίς να καταλαβαίνω Χριστό και σχολιάζω «όλα φαίνονται οk».

- Απ’ ό,τι έχω καταλάβει, σε περίπτωση πόλεμου θα ‘μαι ο κομπάρσος σε ταινία δράσης που σκοτώνεται στο πεντάλεπτο, χωρίς να μάθουμε καν το όνομά του.

- Η μονή πολιτική συζήτηση που έχει λογικά επιχειρήματα στον στρατό είναι η διαμάχη για το αν η Ράπτη είναι καλύτερη γκόμενα απ’ την Καϊλή.

Θα κάνεις ό,τι γουστάρεις?

"Να μεγαλώσω να γίνω δεκαοχτώ για να κάνω ό,τι γουστάρω'' άκουσα από μια κοπέλα όταν ανέβαινα στο λεωφορείο. Με αφορμή αυτήν την πρόταση, κάθομαι και σκέφτομαι πως μπορείς να κάνεις αυτό που πραγματικά εσύ γουστάρεις και κατά πόσο είναι "ό,τι γουστάρω" και όχι "ό,τι με έκαναν να γουστάρω".

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μέχρι τα δεκαοχτώ, δεν κανείς ό,τι σ' αρέσει. Αντιθέτως, σαν ένα καλό προϊόν εργοστασίου, κάνεις στα πρώτα στάδια της επεξεργασίας τα ίδια πράγματα με όλους. Στα 4 μπαίνεις στα μικρά νήπια, στα 5 στα μεγάλα νήπια, στα 6 δημοτικό και στα 12 γυμνάσιο. Οπότε μέχρι τα 18 έχεις την ίδια βαρετή και κατευθυνόμενη ζωή όπως το 95% (στις δυτικές χώρες) των συνομηλίκων σου. Μέσα σε αυτό το διάστημα θα έχουν προλάβει να δημιουργήσουν τους "στόχους", τα "όνειρα" και τα "μ' αρέσει" σου.

Ουσιαστικά όμως δεν είναι δικά σου. Είναι προκαθορισμένα καιρό πριν γεννηθείς. Εσύ απλά επιλέγεις από τα προτεινόμενα. Τα πολυτελή αυτοκίνητα, τα μεγάλα σπίτια, είναι στόχοι φτιαγμένοι για σένα προτού καν συλληφθείς. Αλλά ο τρόπος που τα παρουσιάζουν και η αξία που τους δίνεται, από τα ΜΜΕ, από την κοινωνία ακόμα και από την οικογένεια, τα κάνουν τόσο αρεστά. To πρόβλημα είναι ότι παρουσιάζουν και την ευτυχία μέσα από αυτά, με αποτέλεσμα να κυνηγάει το παιδί κάτι που δεν είναι παρά μερικά χρήματα παραπάνω. Σαν το "the hunger games". Όσο πιο ικανός είσαι να αντεπεξέλθεις, ακόμα και με πουστιές αν χρειασθεί, τόσο περισσότερο "φαγητό" θα πάρεις.

Οπότε ούτε μετά τα δεκαοχτώ σου θα κάνεις ό,τι σ' αρέσει. Απλά δε θα έχεις κάποιον να αναλαμβάνει τις ευθύνες σου και να σε νταντεύει.

Δε λέω ότι δε μ' αρέσει αυτός ο τρόπος ζωής ή ότι θέλω να αλλάξει. Δεν μπορεί ν αλλάξει ούτως η άλλως. Απλά αυτό που προτείνω είναι να ξανασκεφτείτε τους στόχους σας και το πόσο σημαντικά πράγματα είστε διατεθειμένοι να αφήσετε για να τους πετύχετε. Αν πραγματικά αξίζουν οι θυσίες δηλαδή. Και αναρωτηθείτε πόση πλάκα θα είχε να ζούσαμε γύρω στα... 1500 ή πιο πίσω. Να μην ξέραμε αν θα βγάζαμε τη μέρα. Να ζούσαμε την κάθε στιγμή σα να ήταν η τελευταία.!

Monesias