Θα κάνεις ό,τι γουστάρεις?

"Να μεγαλώσω να γίνω δεκαοχτώ για να κάνω ό,τι γουστάρω'' άκουσα από μια κοπέλα όταν ανέβαινα στο λεωφορείο. Με αφορμή αυτήν την πρόταση, κάθομαι και σκέφτομαι πως μπορείς να κάνεις αυτό που πραγματικά εσύ γουστάρεις και κατά πόσο είναι "ό,τι γουστάρω" και όχι "ό,τι με έκαναν να γουστάρω".

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μέχρι τα δεκαοχτώ, δεν κανείς ό,τι σ' αρέσει. Αντιθέτως, σαν ένα καλό προϊόν εργοστασίου, κάνεις στα πρώτα στάδια της επεξεργασίας τα ίδια πράγματα με όλους. Στα 4 μπαίνεις στα μικρά νήπια, στα 5 στα μεγάλα νήπια, στα 6 δημοτικό και στα 12 γυμνάσιο. Οπότε μέχρι τα 18 έχεις την ίδια βαρετή και κατευθυνόμενη ζωή όπως το 95% (στις δυτικές χώρες) των συνομηλίκων σου. Μέσα σε αυτό το διάστημα θα έχουν προλάβει να δημιουργήσουν τους "στόχους", τα "όνειρα" και τα "μ' αρέσει" σου.

Ουσιαστικά όμως δεν είναι δικά σου. Είναι προκαθορισμένα καιρό πριν γεννηθείς. Εσύ απλά επιλέγεις από τα προτεινόμενα. Τα πολυτελή αυτοκίνητα, τα μεγάλα σπίτια, είναι στόχοι φτιαγμένοι για σένα προτού καν συλληφθείς. Αλλά ο τρόπος που τα παρουσιάζουν και η αξία που τους δίνεται, από τα ΜΜΕ, από την κοινωνία ακόμα και από την οικογένεια, τα κάνουν τόσο αρεστά. To πρόβλημα είναι ότι παρουσιάζουν και την ευτυχία μέσα από αυτά, με αποτέλεσμα να κυνηγάει το παιδί κάτι που δεν είναι παρά μερικά χρήματα παραπάνω. Σαν το "the hunger games". Όσο πιο ικανός είσαι να αντεπεξέλθεις, ακόμα και με πουστιές αν χρειασθεί, τόσο περισσότερο "φαγητό" θα πάρεις.

Οπότε ούτε μετά τα δεκαοχτώ σου θα κάνεις ό,τι σ' αρέσει. Απλά δε θα έχεις κάποιον να αναλαμβάνει τις ευθύνες σου και να σε νταντεύει.

Δε λέω ότι δε μ' αρέσει αυτός ο τρόπος ζωής ή ότι θέλω να αλλάξει. Δεν μπορεί ν αλλάξει ούτως η άλλως. Απλά αυτό που προτείνω είναι να ξανασκεφτείτε τους στόχους σας και το πόσο σημαντικά πράγματα είστε διατεθειμένοι να αφήσετε για να τους πετύχετε. Αν πραγματικά αξίζουν οι θυσίες δηλαδή. Και αναρωτηθείτε πόση πλάκα θα είχε να ζούσαμε γύρω στα... 1500 ή πιο πίσω. Να μην ξέραμε αν θα βγάζαμε τη μέρα. Να ζούσαμε την κάθε στιγμή σα να ήταν η τελευταία.!

Monesias