Αγιασμός και λοιπά κολλήματα..

Χαχα αυτό που μ αρέσει σε μας τους Έλληνες είναι οι προκαταλήψεις, οι δεισιδαιμονίες και το κόλλημα που έχουμε στα Θεία. Κυρίως οι μεγαλύτεροι σε ηλικία. Λίγοι νέοι ευτυχώς.

Έναν αγιασμό πάντα τον κάναμε τις πρώτες μέρες του σχολείου αλλά μέχρι εκεί. Τώρα τελευταία όμως, βλέπω πως έχει ξεφύγει η κατάσταση. Σε εγκαίνια έκθεσης αγιασμό και ευχέλαιο. Σε πρόσφατα χτισμένο σπίτι τα ίδια. Δηλαδή για να μην πέσει τα κάνουν? Αφού μόλις χτίστηκε. Αν πέσει, το μόνο που πρέπει να γίνει είναι να εξοριστεί στη βόρεια Κίνα ο εργολάβος, να μαζεύει φύλλα ρυζιού με τους ντόπιους.

Είμαστε ικανοί να έχουμε εκτόξευση δορυφόρου για τροχιά γύρω από την Γη, λέμε τώρα, και πριν κάνουμε την καθιερωμένη αντίστροφη μέτρηση, να μπει ο ιερέας με λίγο αγιασμένο νερό και μυρωδικό για να κάνει αγιασμό. Να πάνε όλα καλά και να φροντίσει ο Θεός να στεφθεί με επιτυχία η αποστολή.

Καλά το ότι θα γίνει ευχέλαιο όταν έρθουν τα γεωτρύπανα για να δούμε αν έχουμε πετρέλαιο και φυσικό αέριο, το θεωρώ δεδομένο.

Δεν είναι κακό αυτό που συμβαίνει αλλά πρέπει να υπάρχει και όριο. Ανούσια αξία δίνουμε σε τελετές που γινόταν, διακόσια και βάλε, χρόνια πίσω. Μια χαρά έκθεση θα είναι, μια χαρά γερό θα μείνει το σπίτι για δεκαετίες και μια χαρά πετρέλαιο θα βρούμε. Δε χρειάζονται αγιασμοί και ευχέλαια για τα πάντα. Ένας αγιασμός στην αρχή κάθε σχολικής περιόδου και τέλος.

Monesias